Κάτι που ούτε το φανταζόσουν! Ας το πάρουμε από την αρχή. Το μακρινό πλέον 1991, μια ομάδα ερευνητών από το πανεπιστήμιο του Cambridge έκανε μια μεγάλη ανακάλυψη με στόχο, όχι ακριβώς την τεχνολογική πρόοδο, αλλά… μια κούπα ζεστό καφέ. Βλέπεις, μπορεί κάθε ένας από αυτούς να ερευνούσε ένα διαφορετικό επιστημονικό πεδίο, υπήρχε, όμως, ένα εργαλείο που τους ένωνε όλους: η καφετιέρα.
Ένα από τα πράγματα που είναι πολύ, πολύ σημαντικό για την έρευνα στο πεδίο της πληροφορικής είναι μια τακτική και αξιόπιστη ροή καφεΐνης.
εξηγεί ο δόκτωρ Quentin Stafford-Fraser, ένας από τους ερευνητές που εργάζονταν στο κτίριο.
Το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν είναι πώς η καφετιέρα βρισκόταν στο κεντρικό εργαστήριο υπολογιστών, το λεγόμενο “Trojan Room”, ενώ πολλοί από τους ερευνητές εργάζονταν σε διαφορετικό χώρο και όροφο.
Συχνά, πήγαιναν να βάλουν καφέ, και απλά ανακάλυπταν πως έχει καταναλωθεί όλος
θυμάται ο δόκτωρ Stafford-Fraser.
Σε μια εποχή που το ίντερνετ, τα social media και οι webcams δεν υπήρχαν, αν η καφετιέρα είχε αδειάσει, άδειασε. Δεν μπορούσες να ρωτήσεις κανέναν τι γίνεται ή να ενημερώσεις τους άλλους πως δεν έχει καφέ. Επιθυμώντας να αποφύγουν τυχόν επανάληψη της συγκεκριμένης, δυσάρεστης εμπειρίας, μερικοί από τους ερευνητές αποφάσισαν να βρουν έναν τρόπο να παρακολουθούν την μοιραία καφετιέρα. Έτσι, ρύθμισαν μια κάμερα ώστε να την παρακολουθεί ολημερίς και ολονυχτίς, ενημερώνοντας τους αν και πόσο καφέ έχει. Η κάμερα ήταν 129×129 pixel και έστελνε στις οθόνες των υπολογιστών τους τρεις εικόνες το λεπτό. Επιπλέον, οι ερευνητές δημιούργησαν λογισμικό έτσι ώστε οι εικόνες αυτές να κυκλοφορούν στο εσωτερικό δίκτυο υπολογιστών του κτιρίου.Αξίζει να σημειωθεί πως η καφετιέρα έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον διεθνή ιστό το 1993, αποκτώντας χιλιάδες θαυμαστές και διατηρώντας τους μέχρι την ημερομηνία που έκλεισε μια και καλή, το 2001. Έτσι, λοιπόν, ξεκινούν οι μεγάλες ιδέες. Όχι ως μεγάλες φιλοσοφικές αναζητήσεις αλλά ως μια αστραπιαία, ακατέργαστη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μας σε μια άσχετη στιγμή!